Ewa Doroszenko, Jacek Doroszenko
Impossible Horizon

Ewa Doroszenko wychowała się w rodzinie tradycyjnych fotografów. Dorastając, miała okazję obserwować przemiany, jakich przysporzyło rzemiosłu fotograficznemu pojawienie się fotografii cyfrowej. Relacja artystki z obrazami fotograficznymi prawdopodobnie była zupełnie odmienna od doświadczeń jej rówieśników. Odpady fotograficzne wykorzystywała w zabawach, a analogowe próbki służyły jej jako podkład do rysowania. O fotografii myślała nie tylko w kontekście technologii czy medium, które wpływa na sposób postrzegania rzeczywistości, ale przede wszystkim jako o obiekcie. Te refleksje miały wpływ na późniejszą twórczość artystki, m.in. na proces postawania cyklów obiektów fotograficznych Ghost Island oraz How to Travel. Obiekty powstały przy użyciu analogowych technik fotograficznych i rzeźbiarskich oraz technik cyfrowych. Artystka zbudowała trójwymiarowe reprezentacje nieistniejących pejzaży z fragmentów druków i odbitek fotograficznych różnorodnych przyrodniczo cennych miejsc na świecie, którym zagraża ekspansywna działalność człowieka.

Ewa Doroszenko grew up in a family of traditional photographers. Growing up, she had the opportunity to observe the changes brought about to the photographic craft by the advent of digital photography. The artist’s relationship with photographic images was probably quite different from the experience of her peers. She used photographic waste in play, and used analogue samples as backgrounds for her drawings. She thought of photography not only in terms of a technology or a medium that influences the way she perceives reality, but primarily as an object. These reflections influenced the artist’s later work, including the process of putting up the photographic object series Ghost Island and How to Travel. The objects were created using analogue photographic and sculptural techniques as well as digital techniques. The artist constructed three-dimensional representations of non-existent landscapes from fragments of prints and photographic prints of a variety of naturally valuable places around the world that are threatened by expansive human activity.

Praca Phantom Territory powstała przy użyciu analogowych technik fotograficznych i rzeźbiarskich oraz współczesnych technik cyfrowych. Artystka zbudowała trójwymiarową reprezentację nieistniejącej góry z fragmentów druków i odbitek fotograficznych pochodzących z Google Street View, popularnych gier komputerowych, przewodników turystycznych i innych internetowych źródeł. Opierając się na obserwacjach naturalnego krajobrazu, który w dzisiejszych czasach jest częściej uwieczniany na fotografiach niż bezpośrednio doświadczany, Ewa Doroszenko stara się zakwestionować zaufanie do cyfrowo skonstruowanych obrazów. Informacyjna rzeczywistość nie tylko umożliwia lepsze poznanie świata, ale zmienia nasz sposób widzenia, wpływa na procesy poznawcze i modyfikuje nasze wyobrażenia o tym, czym jest naturalny krajobraz.

The Phantom Territory project was created using analogue photographic and sculptural techniques and contemporary digital techniques. The artist has constructed a three-dimensional representation of a non-existent mountain from print fragments and photographic prints sourced from Google Street View, popular computer games, travel guides and other online sources. Drawing on observations of the natural landscape, which these days is more often captured in photographs than directly experienced, Ewa Doroszenko seeks to question trust in digitally constructed images. Informational reality not only enables us to know the world better, but it changes our way of seeing, influences our cognitive processes and modifies our ideas of what a natural landscape is.

Współczesna kultura staje się coraz bardziej kulturą strumienia cyfrowych informacji, w której podział na wirtualne i realne jest coraz mniej aktualny. Informacyjna rzeczywistość nie tylko umożliwia lepsze poznanie świata, ale zmienia nasz sposób widzenia, wpływa na procesy poznawcze i modyfikuje nasze wyobrażenia o tym, czym jest naturalny krajobraz. Praca Impossible Horizon powstała przy użyciu analogowych technik fotograficznych i rzeźbiarskich oraz współczesnych technik cyfrowych. Z wydrukowanych fragmentów zrzutów ekranu pochodzących z wyjątkowo brutalnych gier komputerowych Ewa Doroszenko zbudowała trójwymiarową reprezentację nieistniejącej góry.

Contemporary culture is increasingly becoming a culture of digital information streams, in which the division between virtual and real is less and less valid. Informational reality not only makes it possible to know the world better, it changes the way we see, influences our cognitive processes and modifies our ideas of what the natural landscape is. The work Impossible Horizon was created using analogue photographic and sculptural techniques and contemporary digital techniques. From printed fragments of screenshots from extremely violent computer games, Ewa Doroszenko built a three-dimensional representation of a non-existent mountain.

Nadmiar wizualnych bodźców we współczesnej rzeczywistości sprawia, że stajemy się coraz mniej wrażliwi na nasze otoczenie, w tym, na zanikający krajobraz naturalny. W tytule cyklu pojawia się termin horyzont, rozumiany nie tylko jako linia styku nieba z powierzchnią ziemi, ale przede wszystkim jako zasięg lub granica naszych możliwości percepcyjnych w dobie przeładowania informacyjnego. Tematem cyklu Overlooked Horizons jest zakłócenie postrzegania krajobrazu oraz pytania o przesuwające się granice między domenami natury i technologii. Prezentowane na wystawie wielkoformatowe druki fotograficzne powstały ze zgromadzonych przez artystkę fotograficznych widoków – niewykorzystanych resztek fotograficznych, które artystka, w procesie selekcji, odrzuciła realizując projekty w ramach międzynarodowych programów Artist-in-Residence, m.in. w Kunstnarhuset Messen Ålvik (Norwegia), Klaipeda Culture Communication Center (Litwa), The Island Resignified Lefkada (Grecja) i Pragovka Gallery (Czechy). Przeoczone, pierwotnie niedostrzeżone lub uznane za nieatrakcyjne pejzaże, zwróciły uwagę artystki na jej własne ograniczające oczekiwania od kontaktu z naturalnym krajobrazem.

The overabundance of visual stimuli in contemporary reality is making us less and less sensitive to our surroundings, including, the disappearing natural landscape. The term horizon appears in the title of the series, understood not only as the line of contact between the sky and the earth’s surface, but above all as the extent or limit of our perceptual possibilities in an age of information overload. The theme of the Overlooked Horizons series is the disruption of landscape perception and questions about the shifting boundaries between the domains of nature and technology. The large-format photographic prints presented in the exhibition were created from the artist’s accumulated photographic views – unused photographic remnants that the artist, in the process of selection, discarded while realising projects within the framework of international Artist-in-Residence programmes, including at Kunstnarhuset Messen Ålvik (Norway), Klaipeda Culture Communication Center (Lithuania), The Island Resignified Lefkada (Greece) and Pragovka Gallery (Czech Republic). Overlooked, originally overlooked or considered unattractive, the landscapes have drawn the artist’s attention to her own limiting expectations from contact with the natural landscape.

Ewa Doroszenko tworzy obrazy fotograficzne wykorzystując analogowe techniki fotograficzne i rzeźbiarskie oraz techniki cyfrowe. Z fragmentów druków i odbitek fotograficznych buduje wielkoformatowe trójwymiarowe kolaże, a następnie fotografuje je. Powstałe widoki modyfikuje na ekranie komputera poprzez wielokrotne interwencje. To wieloetapowe działanie doprowadza do sytuacji, w której trudno jest rozpoznać, która część fotograficznego obrazu została stworzona analogowo, a która wskutek cyfrowej ingerencji. Cykl odnosi się do reprezentacji naturalnego pejzażu oraz funkcji współczesnej fotografii, która odgrywa szczególną rolę w budowaniu iluzorycznych wizji krajobrazu. Jak pisała Susan Sontag, Potęga fotografii doprowadziła do deplatonizacji naszego rozumienia świata, sprawiając, że coraz mniej prawdopodobna jest refleksja nad naszym doświadczeniem oparta na rozróżnieniu między obrazami a przedmiotami rzeczywistymi, kopiami a oryginałami.

Ewa Doroszenko creates photographic images using analogue photographic and sculptural techniques as well as digital techniques. She builds large-scale three-dimensional collages from fragments of prints and photographic prints and then photographs them. He modifies the resulting views on the computer screen through multiple interventions. This multi-stage operation leads to a situation where it is difficult to recognise which part of the photographic image has been created analogue and which part has been created by digital interference. The series refers to the representation of the natural landscape and the function of contemporary photography, which plays a special role in constructing illusory visions of the landscape. As Susan Sontag has written, The power of photography has led to a deplatonisation of our understanding of the world, making it increasingly unlikely to reflect on our experience based on the distinction between images and real objects, copies and originals.

Film został zrealizowany w ramach programu Artist-in-Residence w Kunstnarhuset Messen Ålvik w Norwegii. Konstrukcja filmu opiera się na wykorzystaniu krajobrazu jako przestrzeni notacji muzycznej. Okolice majestatycznych fiordów zostały zaadaptowane jako środowisko do stworzenia unikalnej partytury utworu wykonywanego w tym samym czasie przez zestaw instrumentów wirtualnych. Niewystarczający, standardowy zapis nutowy został zastąpiony wizualnym kodem o performatywnym charakterze. Przemieszczająca się postać determinuje elementy kompozycji muzycznej, jej położenie wpływa na zmiany wysokości dźwięku w skali opartej na częstotliwości.

The video has been produced as part of the Artist-in-Residence programme at Kunstnarhuset Messen Ålvik in Norway. The construction of the film is based on the use of landscape as a space for musical notation. The surroundings of the majestic fjords were adapted as an environment to create a unique score of a piece performed at the same time by a set of virtual instruments. The inadequate standard musical notation has been replaced by a visual code of a performative nature. The moving figure determines elements of the musical composition, its position influencing pitch changes in a frequency-based scale.

Tytuł pracy odnosi się do pojęcia ekotonu, w ekologii oznaczającego strefę przejściową między dwoma lub kilkoma różnymi sąsiadującymi ekosystemami, w której współistnieją organizmy sąsiadujących biocenoz. Typowe ekotony obejmują krawędzie lasów lub strefy brzegowe. Strefa przejściowa nazywana jest również granicą ekologiczną, strefą nadbrzeżną, strefą buforową, granicą, krawędzią, przejściem biotycznym. Ekotony, które na ogół są zredukowane do jednej linii na mapach, mają bogate cechy ekologiczne, m.in. charakteryzują się zwiększoną różnorodnością biologiczną. Postępująca ekspansja terytorialna człowieka spowodowała powstanie antropogenicznych granic i sukcesywne wypieranie wielu stref styku. W tej poetyckiej realizacji prosty perkusyjny rudiment, wykonywany przez cewki elektromagnetyczne, odbija się zniekształconym pulsującym echem i wybrzmiewa jako transmisja emitowana przez blaszane „głośniki”, jednocześnie stanowiące barierę emisji. W kontrze do hałaśliwie rozpędzonej cywilizacji, artyści proponują uważne nasłuchiwanie otoczenia dźwiękowego, które zazwyczaj traktowane jest jedynie jako tło, swoiste uzupełnienie tego, co widać.

The title of the paper refers to the concept of an ecotone, in ecology denoting a transitional zone between two or more different neighbouring ecosystems in which organisms of neighbouring biocoenoses coexist. Typical ecotones include forest edges or riparian zones. A transition zone is also called an ecological boundary, riparian zone, buffer zone, border, edge, biotic transition. Ecotones, which are generally reduced to a single line on maps, have rich ecological characteristics, including increased biodiversity. The progressive territorial expansion of humans has resulted in the creation of anthropogenic boundaries and the successive displacement of many interface zones. In this poetic realisation, a simple percussive rudiment, performed by electromagnetic coils, reverberates with a distorted pulsating echo and resounds as a transmission emitted by tin “loudspeakers”, at the same time constituting a barrier to emission. As a counterpoint to the noisy rush of civilisation, the artists propose an attentive listening to the sound environment, which is usually only treated as a background, a kind of supplement to what can be seen.

Zainspirowana popularnymi na kanale YouTube medytacjami online, Ewa Doroszenko prezentuje jeden ze sposobów, w jaki próbujemy osiągnąć stan wewnętrznej równowagi w dobie przeładowania informacyjnego. Wideo powstało w oparciu o wirtualne krajobrazy oraz cyfrowe zniekształcenia. Wykorzystując alfabet współczesności i sięgając po jeden z najbardziej klasycznych tematów – pejzaż, Ewa Doroszenko ujawnia bardzo powszechną w epoce cyfrowej tęsknotę za relaksem w idyllicznym krajobrazie. Film powstał w oparciu o refleksje artystki towarzyszące pobytom twórczym w ramach programów Artist-in-Residence na wyspie Lefkada w Grecji i Azorach w Portugalii. Muzykę do filmu skomponował Jacek Doroszenko.

Inspired by the online meditations popular on the YouTube channel, Ewa Doroszenko presents one of the ways in which we try to achieve a state of inner balance in an age of information overload. The video is based on virtual landscapes and digital distortions. Using the alphabet of modernity and drawing on one of the most classic subjects – landscape – Ewa Doroszenko reveals the longing, very common in the digital age, for relaxation in an idyllic landscape. The film is based on the artist’s reflections accompanying her creative residencies as part of Artist-in-Residence programmes on the island of Lefkada in Greece and the Azores in Portugal. The music for the film was composed by Jacek Doroszenko.