Der Film basiert auf dem statischen Arrangement von Elementen einer Filmszenografie, die zugleich als Klangemittenten fungieren, und der grafischen Repräsentation einer synthetischen Musikpartitur. Die Objekte führen eine vierstimmige Komposition auf, deren Intention darin besteht, die zwischen ihnen bestehenden zeitlichen Relationen zu betonen. Für jedes Objekt verläuft die Zeit in einem anderen Tempo, ähnlich wie in den einzelnen Teilen von Witold Lutosławskis bahnbrechendem Werk Jeux Vénitiens. Die aleatorische Struktur der Komposition ermöglicht die autonome Expression der individuellen Elemente der jeweiligen Anordnung. Der Film entstand im Rahmen eines Stipendiums des Ministers für Kultur und Nationales Erbe.

Film opiera się na statycznej aranżacji elementów scenografii filmowej, które jednocześnie pełnią funkcję wyzwalaczy dźwiękowych, zestawionych z graficzną reprezentacją syntetycznej partytury muzycznej. Obiekty wykonują czterogłosową kompozycję, która ma na celu podkreślenie relacji czasowych pomiędzy nimi. Dla każdego z nich czas upływa w nieco innym tempie, podobnie jak w poszczególnych częściach przełomowego utworu Witolda Lutosławskiego pt. Jeux Vénitiens. Aleatoryczna struktura kompozycji pozwala na niezależną ekspresję indywidualnych elementów zastosowanego układu. Film został zrealizowany w ramach Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Ewa Doroszenko setzt sich assoziativ mit der akustischen Umgebung auseinander, indem sie ausgewählte Klangereignisse in eine visuelle Sprache überträgt. Ihre grafische Installation illustriert den Weg des Klangmaterials von der Aufnahme über die Archivierung bis hin zur Reproduktion im digitalen Kontext. Die Komposition der Arbeit basiert auf sukzessive überarbeiteten, einander überlagernden grafischen Äquivalenten von Klangschleifen. Die Künstlerin konzentriert sich auf Harmonie, Form und Rhythmus. Unter Verwendung einer breiten Palette digitaler Werkzeuge veranschaulicht sie den Prozess der Entstehung und Produktion zeitgenössischer experimenteller elektronischer Musik.

Ewa Doroszenko konfrontuje się z otoczeniem akustycznym poprzez odległe odniesienia, próbując przełożyć wybrane zdarzenia dźwiękowe na język wizualny. Jej instalacja graficzna ilustruje przepływ materiału dźwiękowego: rejestrację, archiwizację i reprodukcję w kontekście czasów cyfrowych. Kompozycja pracy oparta jest na stopniowo przetwarzanych, nakładających się na siebie graficznych odpowiednikach pętli brzmieniowych. Artystka skupia się na harmonii, melodii, formie i rytmie. Wykorzystując szeroki wachlarz narzędzi cyfrowych stara się przedstawić proces tworzenia i produkcji współczesnej eksperymentalnej muzyki elektronicznej.

Die Installation besteht aus einer Anordnung von Metallkonstruktionen, die an modulare Ausstellungssysteme erinnern. Jede Stellage enthält eine Klangquelle, die jeweils eine vom Künstler aus Field Recordings und musikalischen Skizzen aus Barcelona produzierte Tonspur emittiert. Die Verbindung der verschiedenen Tonspuren erzeugt eine leicht vibrierende Klangaura, die auf den Wandlungen der Klanglandschaft beruht. Die Komposition wurde im Rahmen einer Künstlerresidenz in der Stiftung AAVC Hangar in Barcelona produziert.

Instalacja składa się z zestawu metalowych konstrukcji przypominających modułowe systemy ekspozycyjne. Każdy stelaż zawiera źródło dźwięku emitujące ścieżkę dźwiękową zrealizowaną przez artystę z nagrań terenowych i szkiców muzycznych z Barcelony. W konsekwencji połączenia oddalonych względem siebie ścieżek otrzymujemy delikatnie drżącą aurę brzmieniową, opartą na przetworzeniach krajobrazu dźwiękowego. Kompozycja została wyprodukowana w ramach pobytu Artist-in-Residence w Fundacji AAVC Hangar w Barcelonie, w Hiszpanii.

Die Druckserie besteht aus grafischen Partituren Ewa Doroszenkos: für den Ausführenden Jacek Doroszenko angefertigte musikalische Notationen sowie aufgezeichnete und skizzierte Pläne gemeinsamer Performances. Die Visualisierung von Musik in Form von Notationen ermöglicht es, Klänge zu „sehen“ und die Komposition in andere sensorische Eindrücke zu übersetzen. Durch die grafische Aufzeichnung von Musik wird außerdem der sich in Zeit und Raum bewegende Klang in statischer Form festgehalten. Unter Verwendung einer abstrakten grafischen Formensprache sowie durch experimentelle digitale Manipulationen schafft Doroszenko komplexe schwarz-weiße Strukturen. Ihre Partituren illustrieren auf suggestive Weise die Ausbreitung der Klangenergie, die damit nicht nur für den Ausführenden des Werks, sondern auch für den Hörer sichtbar wird.

Serię druków stanowią graficzne partytury Ewy Doroszenko. Są to notacje muzyczne zapisane w autorskim języku plastycznym przeznaczonym dla ich wykonawcy – Jacka Doroszenko oraz zapisane i rozrysowane plany wspólnych performansów. Wizualizacja muzyki w formie notacji pozwala „zobaczyć” dźwięki, przetłumaczyć kompozycję na inne wrażenie sensoryczne. Graficzny zapis muzyki jest również sposobem na utrwalenie w statycznej formie dźwięku przemieszczającego się w czasie i przestrzeni. Korzystając z graficznego języka abstrakcyjnych form oraz wykorzystując eksperymentalne manipulacje cyfrowe artystka tworzy złożone, czarno-białe struktury. Jej partytury sugestywnie ilustrują rozkład energii dźwięku, dzięki czemu są czytelne nie tylko przez wykonawcę utworu, ale również słuchaczy.

Das Video ist Teil des von Ewa und Jacek Doroszenko im Rahmen einer Künstlerresidenz in der Stiftung AAVC Hangar in Barcelona gemeinsam realisierten Projekts Soundreaming. Leitidee des Projekts ist die Erkundung der Verbindungen zwischen Klangumgebung und sichtbarer Landschaft. Das Konzept des Films basiert auf der Nutzung des Raums als Bereich, der die Aufführung einer musikalischen Komposition bedingt. Das Bild setzt sich aus vier gleichrangigen Einstellungen zusammen, in denen die Position der sich bewegenden Figur eine entsprechende Tonhöhe auf einer jeder Einstellung zugeordneten vertikalen Skala markiert. Dieses aleatorische Quartett führt eine durch die Stadtlandschaft Barcelonas determinierte musikalische Komposition auf.

Wideo stanowi część wspólnego projektu audiowizualnego pt. Soundreaming, zrealizowanego przez Ewę i Jacka Doroszenko w ramach programu Artist-in-Residence w Fundacji AAVC Hangar w Barcelonie, w Hiszpanii. Nadrzędna idea projektu została oparta na poszukiwaniu powiązań otoczenia dźwiękowego z krajobrazem widzialnym. Koncepcja filmu jest oparta na wykorzystaniu przestrzeni jako obszaru warunkującego wykonanie kompozycji muzycznej. Kadr składa się z czterech równorzędnych ujęć, w których położenie przemieszczającej się postaci wyznacza odpowiednią wysokość dźwięku w pionowej skali przyporządkowanej do każdego ujęcia. Ten aleatoryczny kwartet wykonuje kompozycję muzyczną zdeterminowaną krajobrazem Barcelony.

Der Film entstand im Rahmen einer Künstlerresidenz im Kunstnarhuset Messen Ålvik (Norwegen). Die Konstruktion des Films basiert auf der Nutzung der Landschaft als Raum der musikalischen Notation. Die Umgebung der majestätischen Fjorde diente zur Aufzeichnung der unikalen Partitur eines Werks adaptiert, das zur selben Zeit von einem Ensemble virtueller Instrumente aufgeführt wurde. Die unzureichende Standardnotenschrift wurde durch einen performativen visuellen Kode ersetzt. Die sich bewegende Figur determiniert die Elemente der musikalischen Komposition, ihre Position beeinflusst die Veränderung der Tonhöhe auf einer frequenzbasierten Skala.

Film został zrealizowany w ramach programu Artist-in-Residence w Kunstnarhuset Messen Ålvik w Norwegii. Konstrukcja filmu opiera się na wykorzystaniu krajobrazu jako przestrzeni notacji muzycznej. Okolice majestatycznych fiordów zostały zaadaptowane jako środowisko do stworzenia unikalnej partytury utworu wykonywanego w tym samym czasie przez zestaw instrumentów wirtualnych. Niewystarczający, standardowy zapis nutowy został zastąpiony wizualnym kodem o performatywnym charakterze. Przemieszczająca się postać determinuje elementy kompozycji muzycznej, jej położenie wpływa na zmiany wysokości dźwięku w skali opartej na częstotliwości.

Die Arbeit entstand im Rahmen einer Künstlerresidenz im Atelierhaus Salzamt Linz (Österreich). Ewa Doroszenko setzt sich assoziativ mit der akustischen Umgebung auseinander, indem sie ausgewählte Klangereignisse in eine visuelle Sprache überträgt. Ihre grafische Installation illustriert den Weg des Klangmaterials von der Aufnahme über die Archivierung bis hin zur Reproduktion im digitalen Kontext. Die Komposition der Arbeit basiert auf sukzessive überarbeiteten, einander überlagernden grafischen Äquivalenten von Klangschleifen. Die Künstlerin konzentriert sich auf Harmonie, Form und Rhythmus. Unter Verwendung einer breiten Palette digitaler Werkzeuge veranschaulicht sie den Prozess der Entstehung und Produktion zeitgenössischer experimenteller elektronischer Musik.

Praca została zrealizowana w ramach programu Artist-in-Residence w Atelierhaus Salzamt Linz w Austrii. Ewa Doroszenko konfrontuje się z otoczeniem akustycznym poprzez odległe odniesienia, próbując przełożyć wybrane zdarzenia dźwiękowe na język wizualny. Jej instalacja graficzna ilustruje przepływ materiału dźwiękowego: rejestrację, archiwizację i reprodukcję w kontekście czasów cyfrowych. Kompozycja pracy oparta jest na stopniowo przetwarzanych, nakładających się na siebie graficznych odpowiednikach pętli brzmieniowych. Artystka skupia się na harmonii, melodii, formie i rytmie. Wykorzystując szeroki wachlarz narzędzi cyfrowych stara się przedstawić proces tworzenia i produkcji współczesnej eksperymentalnej muzyki elektronicznej.